گوهر دشتی و مجموعه عکس های جالبی که باید ببینید
مجموعه عکس های گوهر دشتی، با ویژگی های خاص هنری مخصوص خودش، هر بیننده ای را وادار به تفکر می کند.
او در بیشتر عکس هایش به تاریخ و فرهنگ دوران معاصر می پردازد و موضوعات جامعه شناسی و مردم شناسی را وارد آثارش می کند.
گوهر دشتی در بسیاری از آثارش تحولات سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی را در قالب هنر عکاسی به نمایش می گذارد.
بیوگرافی گوهر دشتی
او در سال هزار و سیصدو پنجاه و نه، در اهواز متولد شد و ویژگی های دوران زندگی و محل تولدش قطعا روی آثارش تاثیر زیادی گذاشته است.
دشتی کارشناسی ارشد خود را در رشته عکاسی از دانشگاه هنرهای زیبا دانشگاه تهران گرفت.
او تاکنون موفق به دریافت جوایز متعدد بین المللی عکاسی شده است و در نمایشگاه های گروهی و انفرادی بسیاری در کشورهای مختلف جهان شرکت کرده است و همچنان به فعالیت و حضور خود در عرصه جهانی ادامه می دهد.
آثار او در موزه‌های مختلفی مثل موزه لوور فرانسه، موزه هنر تامپره فنلاند، موزه ملی هنرهای زیبای تایچونگ، موزه مارت ایتالیا موزه هنر شارجه، موزه سن خوزه آمریکا، موزه هنرهای معاصر تهران و بسیاری از مراکز فرهنگی دیگر به نمایش درآمده است و عکس‌هایی از او به صورت دائم در موزه‌های ویکتوریا و آلبرت لندن، موزه موری ژاپن، موزه نلسون آتکینز آمریکا، موزه هنرهای زیبای بوستون و همچنین در دانشگاه هاروارد قرار گرفته است.
گوهر دشتی با نگاهی کنجکاو و تیزبین به محیط اطرافش می نگرد و از آن الهام می گیرد و برداشت های شخصی اش را از جهان اطرافش، وارد هنرش می کند.
در ادامه نمونه هایی از مجموعه عکس های این هنرمند عکاس را برایتان آورده ایم
Land/s-2019
گوهر دشتی، عکس های این مجموعه را با الهام از تجربه های شخصی، خاطرات و شنیدن روایت های مردم ثبت کرده است؛ مردم دورافتاده از وطنی که طبیعت محل کنونی زندگیشان آن ها را به یاد طبیعت زادگاهشان می اندازد.
می بینیم که جلوه های آشنای طبیعت، انسان را به وطنش پیوند می دهد. طبیعت از تقسیمات سیاسی و فرهنگی فارغ است و زبان مشترکی برای همه انسان هاست.
Uprooted-2019
همانطور که از نامش پیداست ریشه کن کردن را نشان می دهد.
Still life-2019
در این مجموعه عکس، تصاویری می بینیم که حاصل دقت روی اجزای طبیعت است. عکاس، نمادهایی از طبیعت مثل گلبرگ ها و شاخه ها را در فاصله‌ای بسیار نزدیک در معرض دید ما قرار می دهد.
Alien-2017
این مجموعه با نام بیگانه، عکاسی پولاروید در یک منطقه جنگلی است و به نوعی به بررسی رابطه انسان با طبیعت می پردازد؛ حضور و رابطه ای که نمی توان آن را نادیده گرفت. به نقطه نورانی روی عکس نگاه کنید. عکاس، با این کار حضور خود و دوربینش را نشان داده است.
Home-2017
دشتی در این عکس‌های ساختگی، خانه‌های قدیمی را نشان می‌دهد که مانند باغی پر از گیاه شده‌اند. انگار عکاس می خواهد بگوید که گیاهان، جایگزین آدم‌هایی شده‌اند که روزی ساکن این خانه ها بودند و این ساکنان حالا دیگر برای همیشه بی تحرک هستند. خانه که محل زندگی، تکاپو و روابط بین انسان هاست حالا به گلخانه‌ای بزرگ تبدیل شده است.
Stateless-2014/2015
گوهر دشتی در مجموعه عکس بی سرزمین می خواهد نشان دهد که طبیعت می تواند پناهگاه امنی برای انسان ها باشد؛ انسان هایی که به دلایل گوناگون مجبور به مهاجرت شده اند. کوه ها مثل دیوارهای خانه و آسمان سقف آن می شود. از عکس های این مجموعه می توانیم این برداشت را داشته باشیم که گاهی فقط طبیعت، امید و پناه انسان ها است.
Iran,untitled-2013
در این مجموعه، عکاس باز هم به طبیعت اشاره دارد و سعی کرده است از تصویر کویر استفاده کند. گوهر دشتی در این عکس ها به شیوه ای زیبا وسعت و در عین حال، نبودن فضای کافی را نشان می دهد.
Volcano-2012
گوهر دشتی در مجموعه عکس آتشفشان، به هیچ فاجعه ای اشاره نمی کند. در واقع اگر نگاه کلی به عکس ها بیندازیم فقط تصویر شادی و خنده افراد حاضر در عکس را می بینیم.
این احتمال وجود دارد که در اعماق این تصویر شاد، فاجعه ای در شرف وقوع باشد. اینطور نیست؟
در این مجموعه هم؛ صحنه ها ساخته و کارگردانی شده اند. تقریبا در همه عکس های این مجموعه، چهره یکی از افراد پوشیده شده است و این به رازآلود بودن ماجرا اضافه می کند.
Slow decay-2010
مجموعه عکس «تجزیه آهسته»، از دردهای عمیق می گوید؛ دردهایی که ذره ذره وجود را نابود می کند.
گوهر دشتی در این مجموعه، لحظات ناخوشایند را ثبت می کند. به عکس بالا نگاه کنید. آرامش عجیبی که در فضای عکس وجود دارد را حس می کنید؟ اما فرد حاضر در عکس، رنجی را تحمل می کند. وجود لکه های خون در عکس های این مجموعه هم این حس و حال رنج آلود را تشدید کرده است.
بیشتر بخوانید:
